TEDDY EDDIE to licencjonowana metoda nauczania języka angielskiego dla dzieci w wieku 2 – 7 lat.

Jej głównym założeniem jest łączenie prawdziwej nauki z doskonałą zabawą. Dlatego też zajęcia są pełne prawdziwego, komunikacyjnego użycia języka, który uaktywniany jest poprzez to, co dzieci lubią najbardziej: gry, zabawy, piosenki, bajki, słuchowiska, ilustracje i zabawki.

• elastyczny, ponieważ zaspokaja potrzeby dzieci w różnym wieku (2-7 lat) i na różnym poziomie językowym
• przyjazny, ponieważ dzieci uczą się przez zabawę
• ambitny, ponieważ zawiera bogaty zasób słów, zwrotów i tekstów
• skoncentrowany na rozwijaniu umiejętności rozumienia ze słuchu
• wesoły, bo zawiera dużo dziecięcego humoru
• bliski naturalnemu przyswajaniu języka, na tyle, na ile jest to możliwe w sali lekcyjnej i w ograniczonym czasie
• prawdziwie komunikacyjny
• wielopoziomowy – gwarantuje rozwój, płynne przejścia na kolejne poziomy oraz kontynuację procesu nauczania
• bogaty, co dotyczy zarówno materiału językowego, jak i Pakietu Edukacyjnego
• przyjazny rodzicom zawiera poradnik dla rodziców oraz zapewnia bieżącą informację na temat kursu i postępów dziecka

WPŁYW NA OGÓLNY ROZWÓJ:

• nauka języka obcego rozwija strategie uczenia się oraz pozytywnie wpływa na rozwój umysłowy dziecka
• dzięki nauce języka obcego poszerzamy horyzonty, jak również kształtujemy w dzieciach świadomość społeczną i kulturową
• dzieci ucząc się języka obcego ćwiczą swoją pamięć
• nauczanie języka wśród dzieci przedszkolnych odbywa się w formie zabawy, co sprawia, że jest to dla nich zarówno przyjemne doświadczenie, jak i sposób na naukę bez wysiłku (co w późniejszym wieku jest często trudne do osiągnięcia)

ROZWÓJ JĘZYKOWY:

• młodsze dzieci zdecydowanie lepiej radzą sobie z opanowaniem systemu fonologicznego, (czyli dźwięków) nowego języka. Ponieważ ich aparat mowy jest jeszcze elastyczny, prawdopodobne jest, że przyswoją naturalną angielską wymowę i intonację, co z kolei wpływa bardzo pozytywnie na umiejętność rozumienia ze słuchu
• dzieci w wieku przedszkolnym są wciąż w trakcie uczenia się języka ojczystego, a nauka dwóch języków jednocześnie (języka ojczystego i obcego) jest korzystna, gdyż podnosi dziecięcą świadomość językową oraz wpływa korzystnie na rozwój obu półkul mózgowych
• im starszy uczeń, tym trudniej jest mu nabyć umiejętność rozumienia ze słuchu. Natomiast dzieci w wieku przedszkolnym stosunkowo szybko przyzwyczajają się do brzmienia obcej mowy i bez większego wysiłku uczą się rozumieć np. nauczyciela mówiącego do nich po angielsku
• plastyczność umysłu dzieci sprawia, że przyswajanie języka staje się bardziej zbliżone do nauki języka ojczystego

KORZYŚCI KOMUNIKACYJNE:

• dzieci bardzo szybko akceptują fakt, że angielski służy do komunikowania się i dlatego nauka języka nie jest dla nich sztuczna
• naturalna potrzeba komunikacji sprawia, że odpowiednio zachęcone dzieci chętnie podejmują próby wysłowienia się w języku obcym
• młodsze dzieci są znacznie mniej skrępowane i onieśmielone niż starsi uczniowie, dlatego nie odczuwają wstydu, gdy popełniają błędy lub próbują się porozumieć
• dzieciom nie przeszkadza, jeżeli w wypowiedziach pojawiają się słowa lub fragmenty dla nich nie zrozumiałe (oczywiście o ile nie zaburzają istoty przekazu). Są wręcz do tego przyzwyczajone, bo wciąż jeszcze uczą się języka ojczystego. Jest to strategia, której opanowanie nie przychodzi łatwo starszym uczniom.

RZECZYWISTOŚĆ NAUCZANIA JĘZYKA OBCEGO:

• biorąc pod uwagę ograniczony czas, jaki można poświęcić na naukę języka obcego (zwykle nie więcej niż dwa razy w tygodniu), im szybciej dziecko ją rozpocznie, tym więcej czasu przeznaczy na opanowanie tego języka, co z kolei prowadzi do osiągnięcia wyższego poziomu zaawansowania
• ze względu na zabawową formę zajęć dzieci są pozytywnie nastawione do angielskiego, który często staje się ich ulubionym przedmiotem. Wzmacnia to motywację wewnętrzną dzieci i gwarantuje lepsze wyniki w dalszej nauce
• dzieci w wieku przedszkolnym nie muszą jeszcze martwić się systemem edukacyjnym i tym, że język obcy jest także przedmiotem w szkole, gdzie czasami ważniejsze są oceny od umiejętności. Dzięki temu można stawiać dzieciom cele ściśle komunikacyjne i pozwolić im uczyć się w bardziej spontaniczny i naturalny sposób.